nota kepala : -kalau nak power sila baca dengan slang negeri sembilan-
al kisah...dizaman dahulu kala, di daerah juaseh, n9, tinggallah sebuah keluarga. seorang suami, seorang isteri dan seorang anak. kehidupan mereka tersangatlah bahagia meskipun kemiskinan melanda.
rumah berkonsepkan "studio apartment" a.k.a sebiji pondok dimana tiada bilik dan dapur menjadi tempat berteduh mereka sekeluarga. ruang yg konon2 nya "bilik tidur" hanyalah sebuah kelambu yg beralaskan tilam di ceruk dinding rumah.
pada suatu hari, dikala malam jumaat, sang suami mula mengalami perasaan "lelakinya". 3 gelas air akar kayu dan tongkat ali dibantai untuk persediaan "permainan" malam itu. tunggu punya tunggu, sang anak masih belum mahu melelapkan mata lagi. di tunggu lagi...makin celik mata sang anak bermain di larut malam. berkatalah sang suami kepada anaknya
"jang..ekau poie tanyo omak kau...malam ni bole menaip ko?"
pergilah sang anak menghadap ibunya yg sedang menunggu didalam kelambu
"omak...abah tanyo..malam nie bole menaip ko?"
"ekau koba kt abah kau tunggu kojap...omak nk siap2 dulu ni haa"
maka pergilah sang anak memberitahu kepada sang suami.
"bah..omak koba kojap laie..ntah apo yg nk siap2 tu ntah"
tersenyum lah sang suami mendengar respon daripada sang isteri...tunggu punya tunggu sang anak masih belum nk tidor lagi...merungutlah sang suami sendirian kegersangan...
"haiihhh..dah malam pokak nih..tak tido2 laie...torang bonar mato budak nih..ntah bilo lak nk pojam...den dah tak tahan dah nih"
"omak nyo....dah ko bolom???den tunggu dah lamo dah nih nak menaip" pekik sang suami kepada sang isteri
"bolom laie...jaga tu tak balik umah laie..kang bilo dah ngantuk jaga tu boleh lah abang nak menaip" balas sang isteri.......
________________________________________________________________________________________________________________________
selepas 30 minit, sang suami memberi arahan kepada sang anaknya yg masih belum tidur
"ekau koba kt omak kau, malam ni tak tadi menaip..abah tulis pakai tangan jo...kek jamban tadi"
